از افتخاراتنظام اسلامی ما کمیته امداد امام خمینی رحمة الله علیه است و مقام معظم رهبری در مورد این نهاد می فرمایند:
یکی از ضروری ترین نهاد های انقلاب کمیته امداد است و علت هم این است که یکی از اهداف اصلی انقلاب رسیدگی به وضع محرومان و مستضعفان و رفع محرومیت از آنهاست.
ولی مطلبی که حائز اهمیت است این است که هر روز خانواده کمیته امداد بزرگتر شده بدین معنی که افراد بیشتری را تحت پوششقرار میدهد.البته خود این نهاد هر روز خدمات بیشتر و بهتری را ارائه می دهد و این مایه ی مباهات است.
اما از این جهت که هر روز تعداد افرادی که نیازمند این خدمات هستند و باید تحت پوشش قرار بگیرند بیشتر می شود در خور تامل است.یعنی ما هر سال تعداد فقرایمان بیشتر از سال قبل می شود.و حال آنکه بزرگتر شدن خانواده کمیته امداد مایه سرافکندگی ما مسلمانان است.
ما اول انقلاب کمیته امداد را تشکیل دادیم تا با فقر مبارزه کنیم و فقر را ریشه کن کنیم و نهایتا درب این نهاد را ببندیم.نه اینکه هر روز فقیر بیشتر شود تا کمیته امداد بزرگتر گردد.زیرا در شان یک مملکت اسلامی نیست که مردمش را با صدقه اداره کند.
چرا هر روز در کشور ما فقیر بیشتر می شود؟
چون عبادات ما بی ثمر است. وقتی احکام و عبادات با روح حاکم به آنها انجام نشود جامعه دچار مشکل می شود.
مگر رئیس مذهب تشیع امام صادق (علیه السلام) در جواب هشام بن حکم که از فلسفه روزه داری سوال کرده بود نفرمودند:
خداوند متعال روزه را واجب نموده تا بین بندگانش از فقیر و غنى، برابرى به وجود آورد، و اینکه سرمایه داران مسلمان الم جوع و گرسنگى را لمس نمایند، تا بر ضعفاء رقت آوردند، و بر گرسنگان عالم ترحم نمایند.
یعنی باید روزه یک حرکت و نهضتیدر جامعه اسلامی ایجاد کند که مردم مسلمان به فکر رفع فقر برای همیشه از جامعه اسلامی باشند. اگر ما یک ماه روزه بگیریم ولی از حکمت و فلسفه روزه خبری نباشد ثمره اش می شود گسترش فقر در جامعه.
یک ماه رمضان کافی بود تا در آن ریشه فقر کنده شود و هیچ مسلمانی مجبور نشود برای امرار معاش خود و خانواده اش به تکدی گری و گدایی بیفتد.
از شروع انقلاب اسلامی سی و چهار سال می گذرد ولی هر روز تعداد فقرا بیشتر میشود و خانواده کمیته امداد بزرگتر می گردد
واین یعنی.........ما سی و چهار ماه رمضان، روزه نگرفتیم. بلکه تنها سی و چهار ماه گرسنگی کشیدیم.
