بسم الله الرحمن الرحیم
تو آفریده شدی تا بـهـــار زنده بماند کمی امیــــد در این انتظار زنده بماند
تو آمدی که در این عرصه شکست و تزلزل ثبات قامـــت یک افتخار زنده بماند
فدای لحن کلامت همیشه شاعرِ هستی بخوان که شعر در این گیرودار زنده بماند
بیــا ببار به میدان یکه تازی ظلمــت تویی که دوست نداری غبار زنده بماند
کجاست بستر دریای بی نهایت چشمت امید هست که این جویبار زنده بماند
فدای جمعه پایانی ات که اول عشق است دلم اگر پس از این کارزار زنده بماند
سید صالح سجادی